मेरो सोल्मा (कबिता)

ढकमक्क फुलेका छन,
सोल्माका प्रत्येक पाखाहरु
कति माधुर्य छन, कोईलीका
ति बिरही भाकाहरु,

जहाँ गुँरास, चाप र चिमाल फुलेका फाटहरु
सिगारिएको बेहुली झै देखिने प्रत्येक जुनेली रातहरु
पहराबाट छहरा हामफालेका धुनहरु
छालमा उदाउछन पुर्णिमाका जुनहरु,

सोल्माको जन्मद्धार निम्तो गर्छ
सोल्माका गाउँ बस्तीहरु
दौरा सुरुवाल खुकुरीले
चौबन्दी फरिया र पटुकीले,

चिटिक्क सजिएका छन
भञ्ज्याङ र पाखाहरु
लैबरी भाका गुञ्जिरहेका छन
धुपी साल र सल्लाघारी, सुसाईरहेका छन ।
सोल्माले निम्तो पठाई रहेछ
फर्क हे सोल्माका छोराहरु
माटोले पसिना मागिरहेछ
यहि छ हिरा यहि छ मोति,

यहि छ सुनचाँदी
तोरी र बुकी फुल्दछन सुनचाँदीका गहना
तिनजुरेको चुचुरोमा उषाका किरण खस्दा
सित परेका बिहानीहरु,

मोति झै मुस्कुराई रहेछ
सयपत्री मखमली छातिमा फुलाई
सोल्मा आफैमा मुस्कुराई रहेछ
देशभक्तहरुलाई ब्युझाईरहेछ
उठाई रहेछ निम्तो पठाई रहेछ ।